首页 > 古诗词 > 和十五侄见寄

和十五侄见寄

[宋] 吴芾

草庐高卧几经春,被褐深藏席上珍。
已自闭门甘澹泊,不妨琢句自清新。
我惭老去同流俗,日念归来作野人。
此后埙篪酬唱罢,因风见寄莫辞频。